Ptaszniki nadrzewne
Charakterystyczną cechą pająków prowadzących nadrzewny tryb życia jest podłużne i lekkie ciało oraz masywne kończyny służące do wspinania się. Lekka konstrukcja ciała, zdolność skakania i niesamowita wręcz szybkość, połączona często z dość silnym jadem ( niebezpieczne są jedynie pająki z rodzaju Poecilotheria, Heteroscodra, Stromatopelma), sprawia, że nie są to zwierzęta dla początkujących. Pozostałe rodzaje dostępne w handlu to Psalmopeus, Avicularia i  Tapinauchenius. Ich jad jest co prawda słaby i nie zagraża człowiekowi, są one jednak silnymi, szybkimi pająkami, a rodzaj Psalmopeus nierzadko bywa agresywny. W naturze zwierzęta te żyją najczęściej w dziuplach, zamieszkując różne partie drzew. Polują znacznie sprawniej od ptaszników naziemnych i wykazują duże upodobanie do owadów latających, jak motyle i ćmy, jednakże w skład ich diety wchodzą też typowe dla ptaszników pokarmy, jak świerszcze, karaczany czy niewielkie ssaki, a nawet pisklęta. W warunkach hodowlanych wystarczy jednak podawać szarańczę i świerszcze. Przestrzeń pionowa w terrarium jest ważniejsza od podłogowej, dlatego kupując bądź robiąc pojemnik, należy zadbać, by jego wysokość w wypadku dorosłego osobnika nie była mniejsza niż 40 cm. Szyby od wewnątrz najlepiej wyłożyć z trzech stron styropianem, w którym - po wyrzeźbieniu łyżką lub dłutem grot i nierówności oraz pokryciu tak powstałej atrapy zaprawą murarską Atlas - można umieścić kawałki drewna lub kory. Stworzy to imitację starego pnia, w którym zwierzę na pewno zbuduje kryjówkę. Zaleca się także włożenie korzenia lub konara. Wiele ptaszników nadrzewnych (w szczególności przedstawiciele rodzaju Avicularia) tworzy wspaniałe lejkowate sieci. Przy utrzymaniu odpowiedniej wilgotności miseczka z wodą jest zbędna. U tropikalnych gatunków dobrze jest raz dziennie mocno spryskać terrarium przegotowaną wodą, a latem nawet częściej. W celu ogrzewania stosuje się żarówkę lub kabel grzewczy.